Cusco

Vid eyddum sidasta deginum okkar í Nasca vid ad rolta um baeinn og slappa af í sólinni. Vid thurftum ad skila herberginu okkar ad hádegi en rútan okkar fór ekki fyrr en kl. 8 um kvoldid thannig ad vid hofdum nógan tíma út af fyrir okkur. Thegar kom svo loksins ad thví ad leggja í hann létum vid thjónustulidid á hótelinu kalla í leigubíl fyrir okkur thar sem margar gerdir leigubíla eru hér og ekki allar sem heimafólk myndi taka. Thví finnst okkur rádlegast ad láta heimafólkid sjá um thessi mál fyrir okkur og thau fá smá klink í vasann :)

Leigubíllinn sem kom var ogguponsupínulítill (svipad og Suzuki Swift eda eitthvad) og vid med 2 bakpoka og eina tosku... Ein taskan fór í skottid, onnur frammí... og hvert átti thá hin ad fara... jú á toppinn audvitad. Óskari brá pínulítid í brún thegar ég benti honum á ad verid vaeri ad binda bakpokann hans á thakid á thessu litla boxi. Vid skemmtum okkur konunglega vid thessa lífsreynslu og thad virdist alltaf vera haegt ad baeta í thann bunka. Thegar vid holdum ad vid hofum séd allt, kemur alltaf eitthvad okkur á óvart. Thegar vid vorum svo komin á rútustodina vildi bíllinn ekki opna skottid og thá tóku vid miklar aefingar vid ad reyna ad ná farangrinum út sem tókst sem betur fer á endanum.

Svo kom ad thví ad rútan okkar kom....... klukkutíma of seint! Vid fengum saeti á nedri haed í ledursófasettum sem gaetu naestum talist sem lazy-boy-ar heima. Vid erum hins vegar ekki eins lágvaxin og heimafólkid hérna thannig ad vid gátum ekki rétt úr fótleggjunum sem er frekar pirrandi í 15 klst rútuferd. Vid fengum svo thetta líka dýrindis gúllaskjot í hrísgrjónum og sjálfsogdu allt án sósu... eins og allt hér.

Thegar rútan var svo komin út úr Nasca tóku vid endalausir hlikkir og beygjur og í eitt af morgum skiptum sem Óskar var naerri kominn yfir í stólinn til mín af midflóttaafli sagdi hann "úff, thetta er nú meiri sjóferdin". Ég prísadi mig saela ad eiga koffínátín (veltuveikislyf) í vasanum sem var algjor lifesaver í thessari ferd. Upp hlikkjótta vegi og nidur aftur, upp fjoll og nidur thau hinu megin.... 15 klst og loksins sáum vid í Cusco!

Cusco er fjallathorp í mid-Perú sem er ad medaltali í um 3500 metra haed yfir sjávarmáli. Fyrr á oldum medan Inkarnir rédu á thessu svaedi var Cusco hofudborgin theirra og their kolludu stadinn "nafla alheimsins". En thar sem borgin er svona hátt yfir sjávarmáli á madur á haettu ad fá háfjallaveiki sem felst í thví ad hér er minna súrefni í loftinu en nidri vid strondina, madur verdur fljótt módur, getur fengid ógledi og hausverk og thar fram eftir gotunum. Vid fundum strax fyrir andmaedinni og loftleysinu og fengum smá í magann. Óskar gat lítid sofid í nótt og hefur verid med hausverk. Thegar vid komum upp á hótelherbergid okkar tókum vid eftir tví ad allt sem vid vorum med í túpum var vid thad ad springa. Kremid sem vid hofum notad óspart á haelana á Ingu var komid út um alla snyrtitosku og hárnaeringin kom á móti Ingu thegar hún fór í sturtu. Svitalyktareydirinn hans Óskars poppadi líka upp á móti honum. Vid tókum thví gaerdeginum rólega eftir ad vid komum hingad, roltum pínu lítid um baeinn og fundum ad stemningin hér er allt onnur en í Lima og Nasca. Hér er allt túrista-midad og allt gert til ad selja túristunum eitthvad.

Í dag aetlum vid ad rolta adeins um baeinn og jafna okkur á háfjallaveikinni (hverfur yfirleitt á 2-3 dogum). Á morgun forum vid svo og skodum dal sem kalladur er Sacred Valley og hefur mikid af gomlum rústum frá tímum Inkanna. Laugardag aetlum vid svo ad eiga frí og á sunnudag verdur svo hámark ferdarinnar, Macchu Piccu!! Getum sko ekki bedid eftir thví!

Endilega haldidi áfram ad kommenta. Vid fylgjumst alltaf spennt med hverjir kíkja á síduna okkar og alltaf gaman ad fá fréttir ad heiman.

Bestu kvedjur úr "háloftunum"

Inga og Óskar